البانی رحمه الله می گوید: مصحف شریف و خانه ای کوچک و اسباب و اثاثیه ای اندک و ظرفی آب و تکه ای نان و لباسی پاکیزه تو را از دنیا بی نیاز می کند؛ عزلت و خلوت، فکرهای گوناگونی را به ذهن انسان القا می کند و دوا و درمان در داروخانه ی اذکار است؛ و زمانی که مطیع پروردگارت باشی و بی نیازی در قلبت جای گیرد و از امنیت برخوردار باشی و از کسب و درآمدت راضی، درواقع به سعادت و خوشبختی دست پیدا کردی و نعمت های فراوانی را در اختیار داری و به آقایی رسیدی .. بدان که دنیا فریب دهنده است و ارزش یک لحظه نگرانی هم ندارد پس دنیایت را سعی و تلاش و اطاعت و فرمانبرداری از پروردگارت قرار بده. آیا به خاطر دنیای فانی و از بین رفتنی محزون و اندوهگین می شوی؟! آیا بهشت با آن همه میوه ها و نعمت های در دسترسش را از یاد برده و فراموش کرده ای؟ دنیا را بر خود تنگ و سخت گرفته ای، حال آنکه الله پروردگار توست! گریه می کنی و ناراحتی با اینکه الله برای تو کافی است و تو را کفایت می کند! حزن و اندوه با یک سجده از بین می رود .. و شادابی با دعا بر می گردد .. اگر عافیت و سلامتی همیشگی باشد فراموش می شود و چون نباشد درک می شود .. بنابراین همیشه شکرگزار الله باشید و نشستن بعد از سلام در نمازهای فرض از مهمترین و بزرگترین اوقاتی است که رحمت الله متعال در آن نازل می شود. برای بلند شدن و رفتن عجله نکن. از الله درخواست آمرزش کن و تسبیح بگوی و آیت الکرسی را بخوان. فراموش نکن که تو مهمان الله هستی ... (فإذا فرغت فانصب وإلى ربك فارغب ) گامی به سوی بهشت است.
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق